De Correspondent heeft recentelijk een artikel over het IBB geschreven—en wij delen het graag met ons publiek—maar voelen ons geroepen om het van nodige context en nuancering te voorzien gezien wij ons niet helemaal vinden in de toon ervan.

Hierbij volgt een reactie van een van onze oprichters David Bade en de link naar het artikel “Hier op Curaçao gaan kunstenaars met psychiatrische patiënten de voorspelbare Nederlandse kunstwereld te lijf”.

Wij -IBB– willen benadrukken dat we ons niet geheel thuis voelen bij de toon van het artikel. Met name t.a.v. de eenzijdige accentuering van de beperkingen van de context waarin IBB opereert. IBB ervaart een enorme meerwaarde bij het dagelijkse samenwerken met de psychiatrische kliniek Capriles, haar patiënten en het personeel en dat is een bewuste wederzijdse keuze. Met z’n allen werken we aan emancipatoir beleid, openheid en humane omstandigheden. IBB gaat niet over de Nederlandse kunstwereld te lijf gaan of rellen tegen de mainstream of opboksen tegen commerciële lokale kunst. IBB gaat over kritisch en kwalitatief engagement en liefdevolle betrokkenheid t.a.v. haar omgeving en het creëren van nieuwe mogelijkheden, draagvlak en continuiteit daarvoor.

Onze huidige artists in residence, Marieke van Rooy en Domenico Mangano, die uitgebreid aan de orde komen in het artikel reageren als volgt:

“Wat veel psychiatrische instellingen gemeen hebben, is dat ze vanwege hun geïsoleerde locatie niet volledig deel uitmaken van de maatschappij. Er zijn dus wel degelijk allerlei activiteiten voor de cliënten op de Capriles kliniek, zoals bijvoorbeeld creatieve therapie, sport, cursussen om jezelf te ontwikkelen en veel andere dingen. Echter de bezigheden van een gewone wijk, winkels, restaurants en vermaak waar ook mensen op af komen die geen geestelijke problematiek hebben, die ontbreken hier logischerwijze, zoals in de meeste psychiatrische instellingen. Het gewone stadsleven dus, en dat is waar het concept van verdunning over gaat. Het project in Curaçao is het laatste deel van een video trilogie waarin wij op verschillende manieren dit bijzondere experiment van de jaren zeventig onderzoeken in relatie tot de actualiteit.”

Het artikel “Hier op Curaçao gaan kunstenaars met psychiatrische patiënten de voorspelbare Nederlandse kunstwereld te lijf” kan hier worden gelezen op de website van De Correspondent.